रौतहटको गुजरा नगरपालिकाको माटोमा हुर्किए, काठमाडौंको भीडमा संगीतको सपना देखे, अनि त्यो सपना साकार गर्न अथक लागिपरे—उनी हुन् सुर्य राई दनुवार। अहिले उनी केवल गायक मात्र होइनन्, संगीतकार, गीतकार र सांस्कृतिक पहिचान बोकेका कलाकारको रूपमा चिनिन्छन्।
🎤 गुजराबाट सुरु भएको यात्रा
गाउँको विद्यालयमा आयोजित सामान्य कार्यक्रमदेखि नै उनले संगीतमा रूचि देखाएका थिए। स्थानीय मौलिकता बोकेको थारु र दनुवार भाषाका गीतहरू सानैदेखि गाउँदै हुर्किएका राईको संगीतप्रेम काठमाडौं आउँदासम्म झनै गहिरिएको थियो। “म संगीतलाई केवल गाउने माध्यम होइन, पहिचानको साधन मान्छु”, उनी भन्छन्।
🎵 काठमाडौंमा संघर्ष र सम्भावना
सुर्य राई, जसले स्टेजमा आफुलाई ‘सुर्य कमल राई’ भनेर चिनाउँछन्, राजधानी काठमाडौंमा बसेर विगत केही वर्षदेखि दर्जनौं गीतमा स्वर दिएका छन्। उनीद्वारा स्वरबद्ध एल्बमहरू ‘चिराग’, ‘च्याट’, र हाल चर्चामा रहेको ‘नेट’ ले श्रोताहरूको मन जित्न सफल भएका छन्।
विशेष गरी भोजपुरी–नेपाली फ्युजन गीत “न चाहे तिलक…” र “जिन्सवाली” जस्ता गीतहरूले उनलाई तराई क्षेत्रका युवा पुस्तामाझ लोकप्रिय बनाएको छ।
📽️ सांगीतिक अभिनयको नयाँ पाटो
गायक र संगीतकारका रूपमा ख्याती कमाइसकेका सुर्य राई अब चलचित्रको पर्दामा पनि देखिने तयारीमा छन्। “देवास” नामक सांस्कृतिक चलचित्रमा उनले मुख्य अभिनय गरिरहेका छन्। यो चलचित्रले दनुवार समुदायको पर्व, लोकसंस्कार र ऐतिहासिक पृष्ठभूमिलाई उजागर गर्ने बताइएको छ।
“सांस्कृतिक जरा नभुलौं, चाहे त्यो भाषा होस् या परम्परा,” राईले भने, “मैले चलचित्र र गीतका माध्यमबाट मेरो समुदायलाई राष्ट्रिय स्तरमा पुर्याउने प्रयास गरिरहेको छु।”
🎯 उद्देश्य र प्रेरणा
सुर्य राई भन्छन्, “गीत–संगीत मात्र मनोरञ्जन होइन, यो समाज, जातीयता र पहिचानको दस्तावेज हो।” राई दनुवार समुदायका युवाहरूलाई आफ्नो मौलिक भाषा, भेषभूषा र संस्कृतिप्रति गर्व गर्न प्रेरणा दिन चाहन्छन्।
उनी भन्छन्, “हामीकहाँ धेरै प्रतिभा छन्, तर अवसर र स्रोतको अभावले गुमनाम बन्दै गएका छन्। म त्यो मौनतालाई आवाज दिने अभियानमा छु।”
सुर्य राई दनुवारको यात्रा केवल संगीतको छैन—यो संघर्ष, पहिचान, र सांस्कृतिक गर्वको कथा हो। रौतहटको सीमित परिवेशबाट काठमाडौंको चुनौतीपूर्ण सांगीतिक दुनियासम्म उनले बनाएको बाटो नयाँ पुस्ताका लागि प्रेरणा बन्नेछ।
